លោក ជា សារិទ្ធិ បុរាណវិទូ និងជាប្រធានគម្រោងជួសជុលកំពុងទឹក នៃអាជ្ញាធរជាតិអប្សរា មានប្រសាសន៍ថា «គម្រោងនេះចែកជាពីរដំណាក់កាល ហើយដំណាក់កាលទី១ ចាប់ផ្តើមនៅខែមករា ឆ្នាំ២០២២ រហូតដល់បច្ចប្បន្នបានបញ្ចប់ការងារជួសជុលរួចរាល់»។ លោកបន្តថា មូលហេតុដែលនាំឱ្យមានការជួសជុល ដោយសារខឿនកំពុងទឹកមានការខូចខាត និងបាត់ថ្មអស់ច្រើន ដោយកត្តាអាយុកាលនៃសំណង់ ឫសឈើចាក់បំប៉ើងថ្ម ទឹកភ្លៀងហូរច្រោះដីនាំឱ្យខឿនជុំវិញស្រុតចុះ និងផ្នែកខ្លះរអិលធ្លាក់ចូលក្នុងទឹកជាដើម។ មុនពេលដំណើរការជួសជុល ក្រុមការងារបានធ្វើកំណាយស្រាវជ្រាវ ហើយរកឃើញថ្មមួយចំនួនត្រឡប់មកវិញ និងបានយកថ្មទាំងនោះរៀបចំទៅក្នុងទីតាំងដើមវិញ។
លោកបានបន្តថា ក្រោយពេលជួសជុលកំពុងទឹកនេះ នឹងមានភាពល្អប្រសើរ ហើយរឹងមាំ ដែលរក្សាបាននូវតម្លៃដើមនៃសំណង់បុរាណ ធ្វើឱ្យភ្ញៀវទេសចរអាចស្គាល់ថា ព្រះពន្លាជ័យ (កំពុងទឹក) ។ ជាពិសេសផ្តល់ភាពងាយស្រួលដល់ភ្ញៀវទេសចរអាចធ្វើដំណើរឆ្លងកាត់ទៅទស្សនាប្រាសាទព្រះខ័នផ្នែកខាងកើត និងអាចទស្សនាទិដ្ឋភាពប្រាសាទនាគព័ន្ធលើកោះកណ្តាលបារាយជ័យតដាកសព្វថ្ងៃហៅថាឬបារាយខាងជើង។
សូមជម្រាបថា ខឿនកំពុងទឹកដែលស្ថិតនៅខាងកើតប្រាសាទព្រះខ័ន គឺជារចនាសម្ព័ន្ធមួយក្នុងចំណោមរចនាសម្ព័ន្ធផ្សេងៗនៃប្រាសាទនេះ កសាងឡើងក្នុងរាជ្យព្រះបាទជ័យវរ្ម័នទី៧ ចន្លោះចុងសតវត្សទី១២ដល់សតវត្សទី១៣ ជាព្រះពន្លាជ័យ ឬកន្លែងសម្រាប់ព្រះរាជា ធ្វើដំណើរតាមទូកទៅកាន់ក្រុមប្រាសាទនាគព័ន្ធនៅលើកូនកោះកណ្តាលបារាយណ៍ជ័យតដាក។ លក្ខណៈសំណង់បែបនេះឃើញមាននៅស្រះស្រង់ នៅលើខ្នងទំនប់ខាងលិចនៃបារាយណ៍យសោធដាក សព្វថ្ងៃហៅ បារាយខាងកើត និងនៅខាងកើតប្រាសាទបន្ទាយឆ្មា។
គួរបញ្ជាក់ថា សំណង់កំពុងទឹកខាងកើត ប្រាសាទព្រះខ័ន សាងសង់នៅលើខ្នងទំនប់ខាងលិច នៃបារាយខាងជើង រចនាសម្ពន្ធនៃកំពុងទឹកនេះផ្នែកខាងកើតរាងកាកបាទមានជណ្តើរបីទិស ផ្នែកកណ្តាលមានខឿនធំបណ្តោយពីខាងលិចខាងកើតប្រវែង២០ម៉ែត្រ ទទឹងខាងជើងខាងត្បូងប្រវែង២០ម៉ែត្រ។ ទីតាំងនេះ ធ្លាប់មានការធ្វើកំណាយសម្អាត ក្នុងសម័យបារាំងនាឆ្នាំ១៩២៨ បន្ទាប់មកក្នុងឆ្នាំ២០០៦ អង្គការមូលនិធិប្រាសាទពិភពលោក បានសិក្សាស្រាវជ្រាវធ្វើកំណាយសម្អាតជុំវិញខឿន ដើម្បីសិក្សាប្លង់ស្ថាបត្យកម្មនៃកំពង់ទឹក និងឆ្នាំ២០២២នេះ អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា បានធ្វើការងារជួសជុលពង្រឹងឡើងវិញ៕
ប្រភព៖ អាជ្ញាធរជាតិអប្សរា